Καλλιτεχνική σφυρηλάτηση: τι είναι, χαρακτηριστικά, πώς γίνεται

Η κομψότητα και η πολυπλοκότητα των μοτίβων των σφυρηλατημένων μεταλλικών προϊόντων του 17ου-18ου αιώνα είναι εντυπωσιακή. Οι μάστορες της καλλιτεχνικής σφυρηλάτησης χρησιμοποιούσαν για να κατασκευάσουν κιγκλιδώματα για σκάλες, φράχτες, τραπέζια και καρέκλες, στοιχεία τζακιών και αξεσουάρ γι' αυτά. Η σύγχρονη τεχνολογία αυτής της επεξεργασίας μετάλλων έχει παραμείνει σχεδόν αμετάβλητη. Ας εξετάσουμε ορισμένα χαρακτηριστικά της καλλιτεχνικής σφυρηλάτησης.

Πώς γίνεται η καλλιτεχνική σφυρηλάτηση

Τα κύρια εργαλεία και συσκευές που χρησιμοποιούνται για την καλλιτεχνική σφυρηλάτηση - αμόνι, σφυρί και βαριοπούλα. Το σίδερο κόβεται, χρησιμοποιώντας καλέμι, οι τρύπες διανοίγονται με ειδικές διάτρητες. Τα καταλληλότερα υλικά για καλλιτεχνική σφυρηλάτηση είναι ο χάλυβας χαμηλού άνθρακα, ο χαλκός, το αλουμίνιο.

Κατά την καλλιτεχνική σφυρηλάτηση, το μέταλλο παραμορφώνεται έτσι ώστε να πάρει το επιθυμητό σχήμα. Είναι υποχρεωτικό να υπάρχει ένα δημιουργικό στοιχείο στο προϊόν. Τα σφυρηλατημένα μπορεί να είναι μεταλλικά στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην πράξη ή έχουν μόνο αισθητική αξία. Η τεχνολογία της καλλιτεχνικής σφυρηλάτησης χρησιμοποιείται στη μεταλλουργία και τη μηχανολογία.

Τύποι επεξεργασίας μετάλλων στην καλλιτεχνική σφυρηλάτηση:

• Το τεμάχιο μπορεί να αυξηθεί σε μήκος. Τοποθετείται σε ένα αμόνι και επεξεργάζεται με κρουστικό εργαλείο σε όλο το μήκος του από όλες τις πλευρές.
• Για να γίνει μια μεταλλική ράβδος ή ένα παχύτερο τεμάχιο στριμμένο, χρησιμοποιείται ένας περιστροφικός μηχανισμός. Η μία άκρη του καυτού τεμαχίου στερεώνεται σε μια μέγγενη και η άλλη άκρη τοποθετείται στο χωνί και περιστρέφεται.
• Μπορείτε να μειώσετε το μήκος του τεμαχίου με χτύπημα στο άκρο του θερμαινόμενου τεμαχίου.
• Τα προϊόντα κάμπτονται, τεμαχίζονται και τα ελαττώματα εξαλείφονται με λείανση.

Η πιο δύσκολη θεωρείται η παραγωγή καλλιτεχνικών σχεδίων. Κάθε δάσκαλος έχει τα δικά του μυστικά και τεχνολογίες. Χάρη σε αυτά, επιτυγχάνονται τρισδιάστατες και διάφορες λεπτομέρειες με τη μορφή λουλουδιών, πετάλων, μπούκλες και άλλων στοιχείων.

Τύποι καλλιτεχνικής σφυρηλάτησης

Τύποι καλλιτεχνικής σφυρηλάτησης:

• Η θερμή σφυρηλάτηση περιλαμβάνει τη θέρμανση του μετάλλου. Γίνεται μαλακό, πλαστικό. Αντέχει μια ορισμένη θερμοκρασία ώστε το μέταλλο να έχει αυτές τις ιδιότητες. Αυτή είναι υψηλή από 900 έως 1000 ° C. Εάν το μέταλλο υπερθερμανθεί, γίνεται εύθραυστο και χάνει την ελκυστικότητά του. Όταν θερμανθεί το μπλοκ, ο σιδηρουργός δίνει στο κομμάτι ένα συγκεκριμένο σχήμα χρησιμοποιώντας πρέσα και σφυρί. Όταν το κομμάτι είναι έτοιμο, ψύχεται σε νερό.
• Η ψυχρή σφυρηλάτηση γίνεται χωρίς θέρμανση του μετάλλου. Το υλικό παίρνει το επιθυμητό σχήμα με τη χρήση πρέσας. Στη συνέχεια ψήνεται σε υψηλή θερμοκρασία. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται συχνότερα για τα πολύτιμα μέταλλα, καθώς αυτή η επεξεργασία είναι πιο ήπια.
• Η σφυρηλάτηση με το χέρι εκτιμάται περισσότερο. Ο μάστορας επεξεργάζεται το θερμαινόμενο τεμάχιο με τη βοήθεια εργαλείων. Δίνει στο προϊόν μοναδικά σχήματα. Χάρη σε αυτό, κάθε έργο είναι μοναδικό.

Εφαρμογή της καλλιτεχνικής σφυρηλάτησης

Η δημιουργική επεξεργασία του μετάλλου χρησιμοποιείται σε τέτοιους τομείς:

• Κατασκευή επίπλων. Η σφυρηλάτηση κάνει μεταλλικά στοιχεία από καρέκλες, πάγκους, τραπέζια, καναπέδες πλάτες κρεβατιών. Μπορούν να είναι σε vintage, κλασικό ή μοντέρνο στυλ.
• Οι σχάρες του τζακιού χρειάζονται όχι μόνο για τη μόνωση, αλλά και ως διακόσμηση.
• Τα σφυρήλατα φωτιστικά φαίνονται μοναδικά και ασυνήθιστα. Κατασκευάζονται σύμφωνα με άλλα σφυρήλατα στοιχεία στο εσωτερικό.
• Οι σχάρες για τα παράθυρα, τους φράχτες, τα κάγκελα σφυρηλάτησης τέχνης καθιστούν τα συνηθισμένα προστατευτικά στοιχεία αντικείμενα τέχνης.

Η καλλιτεχνική σφυρηλάτηση μπορεί να είναι σειριακή, όπως συμβαίνει στη βιομηχανική παραγωγή. Ορισμένοι δάσκαλοι εργάζονται στα δικά τους εργαστήρια, δημιουργώντας μοναδικά προϊόντα.