Visuele beperking bij kinderen: soorten, oorzaken, preventie
- 07.09.2023
Goed zicht is essentieel voor een kind om te genieten van wat het ziet, de wereld te herkennen en te leren op school. Kinderen hebben echter aangeboren en verworven visuele beperkingen. Ze hebben bepaalde symptomen. Hoe herken je dat een kind een visuele beperking heeft?
- Een kind klaagt over wazig zicht.
- Eén oog kijkt recht vooruit, het andere oog beweegt onregelmatig.
- Het kind knijpt vaak, knippert. Hij kan één oog bedekken met zijn hand.
- Vermoeidheid van de ogen, hoofdpijn.
- Dubbelzien, duizeligheid.
- Het kind kan slechts korte tijd lezen.
- Er zijn stoornissen in de coördinatie van bewegingen, het kind kan stotteren tijdens het lopen.
- De ogen doen pijn, er is een branderig gevoel.
Als er twee of meer symptomen worden waargenomen, moet er een arts worden geraadpleegd. Hij zal een onderzoek voorschrijven, een diagnose stellen en een behandeling voorschrijven.
Soorten visuele beperkingen bij kinderen
Meestal ontwikkelen kinderen dergelijke aandoeningen:
- Strabisme of strabisme. De ogen van het kind kijken in verschillende richtingen en richten zich niet op één object. Komt vaak voor door een verstoring van de tonus van de oculomotorische spieren.
- Bijziendheid of myopie. Het kind kan van dichtbij goed zien, maar het heeft moeite om kleine voorwerpen in de verte te zien. Dit kan het gevolg zijn van hormonale veranderingen in het groeiproces, van eenzelfde soort belasting van het gezichtsvermogen als het kind lange tijd een smartphone gebruikt.
- Hypermetropie of verziendheid. Wat zich in de verte bevindt ziet het kind goed, maar de details van voorwerpen dichtbij ziet hij slecht.
- Amblyopie - wazig zien. Deze pathologie wordt gecorrigeerd met een bril. Het komt voor als een bijwerking van myopie of hypermetropie. Amblyopie kan het gevolg zijn van een trauma of aangeboren pathologie.
- Daltonisme - het kind onderscheidt sommige kleuren niet of ziet ze in andere tinten.
- Astigmatisme ontstaat door de onregelmatige vorm van het hoornvlies. Het kind ziet een wazig beeld.
Preventie van visuele beperking bij kinderen
Een oogarts controleert voor het eerst het gezichtsvermogen van een pasgeboren kind. Zelfs dan is het mogelijk om staar, glaucoom en strabisme te ontdekken. De arts beoordeelt de toestand van de bloedvaten van de oogfundus. Naarmate het kind opgroeit, wordt de diagnose van het gezichtsvermogen in bepaalde perioden uitgevoerd:
- Op de leeftijd van 2-3 jaar wordt bepaald hoe scherp het gezichtsvermogen is, of er sprake is van strabisme en of amblyopie zich ontwikkelt.
- Op 11-12 jaar controleren ze de binoculaire functies, de kwaliteit van het kleurenzicht en de aanwezigheid van ziekten.
- Op 14-15 jaar wordt onderzocht of zich oogziekten ontwikkelen.
Regelmatige onderzoeken zijn nodig om visuele stoornissen zo vroeg mogelijk op te sporen. Hoe eerder de behandeling wordt gestart, hoe groter de kans op herstel van het gezichtsvermogen op de kinderleeftijd.
Enkele aanbevelingen voor de preventie van visuele stoornissen bij kinderen:
- Lees niet liggend. In deze houding worden de halsvaten dichtgedrukt, het bloed stagneert in het hoofdgebied. Als je lang in deze houding leest, kan er overmatige druk in de bloedvaten van de ogen ontstaan.
- De afstand van het boek tot de ogen moet 40-45 cm zijn.
- Zorg voor voldoende verlichting op de studie- of rustplek waar het kind leest. Dan wordt het zicht niet overmatig belast.
- Tijdens het studeren moet het kind pauzes nemen zodat de gezichtsorganen kunnen rusten. Het is belangrijk dat het kind na het gebruik van gadgets of na het lezen in de verte kijkt en voorwerpen op verschillende afstanden in ogenschouw neemt.
Tijdens de ontwikkelingsperiode van het kind heeft het volledige voeding nodig. Om ervoor te zorgen dat het lichaam een bron heeft voor de ontwikkeling van het gezichtsvermogen, is het belangrijk dat hij vitamine A en nuttige vetten voor de assimilatie ervan binnenkrijgt. De arts kan advies geven over welke andere stoffen nodig zijn voor een goed gezichtsvermogen.