Κηδείες στην Ορθοδοξία: έθιμα και παραδόσεις

Σύμφωνα με τη βιβλική διδασκαλία, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν τρία βασικά στάδια στη ζωή: το Βάπτισμα, το Γάμο και την Κηδεία. Πολλά είναι γνωστά για τις παραδόσεις του Βαπτίσματος και του Γάμου. Δεν γνωρίζουν όλοι πώς να οργανώσουν την κηδεία ενός αγαπημένου τους προσώπου. 

Παραδόσεις των Ορθόδοξων Χριστιανών κατά τη διάρκεια μιας κηδείας

Η προετοιμασία μιας κηδείας έχει ορισμένα στάδια. Συνδέονται με τις παραδόσεις και τις δεισιδαιμονίες των προγόνων. Μεταξύ αυτών είναι:

• Πλύσιμο του νεκρού.
• Κάλυψη των καθρεφτών στο σπίτι, ώστε η ψυχή να μην μπλέκεται στον καθρέφτη. Η ψυχή δεν θα μπορέσει να βγει μόνη της από τον καθρέφτη, οπότε ένας έμπειρος νεκρομάντης πρέπει να βοηθήσει.
• Η κλεψύδρα στο σπίτι σταματάει για 40 ημέρες για να μην έρθει ο θάνατος για κάποιον κοντινό τους άνθρωπο.
• Μαύρο ψωμί και νερό τοποθετούνται δίπλα στον νεκρό ως ανταπόδοση από τον θάνατο.
• Αφήνουν μόνο στρογγυλά κοσμήματα, όπως δαχτυλίδια, περιδέραια και σταυρούς.
• Στο φέρετρο τοποθετούνται συχνά χρήματα και κοσμήματα.
• Ένας σταυρός τοποθετείται στα πόδια.
• Κατά τη διάρκεια του μνημοσύνου καταναλώνεται μόνο βότκα και τα ποτήρια μνημονεύονται χωρίς να χτυπούν.
• Μπροστά από τη φωτογραφία του νεκρού πρέπει να υπάρχουν κεριά για να φωτίζουν το δρόμο της ψυχής προς τον άλλο κόσμο.

Ο νεκρός βγαίνει από το δωμάτιο με τα πόδια πρώτα. Σύμφωνα με ορισμένες πεποιθήσεις, αυτό πρέπει να γίνεται από συγγενείς, αλλά όχι από αγαπημένα πρόσωπα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες από την Εκκλησία σχετικά με αυτό.

Όταν το φέρετρο θάβεται, οι συγγενείς ρίχνουν μια χούφτα χώμα ως ένδειξη αποχαιρετισμού στον νεκρό.

Πώς ντύνονται οι νεκροί

Όταν αποχαιρετάτε ένα άτομο στο τελευταίο του ταξίδι, θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στον ρουχισμό. Οι χριστιανοί πρόγονοι τύλιγαν το σώμα σε λευκό σάβανο, ώστε η ψυχή να είναι καθαρή ενώπιον του Θεού.

Για τον σύγχρονο κόσμο, τα σάβανα ανήκουν στο παρελθόν, οπότε θα πρέπει να επιλέξετε ένα ανοιχτόχρωμο κοστούμι ή φόρεμα. Κατά προτίμηση καινούργια, ή προετοιμασμένα εκ των προτέρων (αν ο αποθανών είναι ηλικιωμένος που έχει προετοιμάσει τα ρούχα του εκ των προτέρων).

Τα ανύπαντρα κορίτσια θάβονται με νυφικό, οι άντρες με κοστούμια. Ένα λευκό στεφάνι τοποθετείται στο κεφάλι για να βρει η ψυχή σύντροφο στη μετά θάνατον ζωή.

Οι παντρεμένες γυναίκες φορούν μαντήλα. Αυτό το κάνουν έτσι ώστε οι δύο άκρες του μαντηλιού να σχηματίζουν ένα σταυρό μεταξύ τους. Τα μαλλιά της πρέπει να είναι καλυμμένα. Το μαντήλι επιλέγεται σε ανοιχτή απόχρωση, χωρίς λουλούδια και στολίδια. Το μακιγιάζ πρέπει να είναι ελαφρύ και φυσικό. 

Εάν για κάποιο λόγο το σώμα δεν μπορεί να ντυθεί με ρούχα, εξακολουθεί να τοποθετείται στο φέρετρο, για παράδειγμα, σε μια σακούλα.

Υπηρεσία κηδείας

Ένα από τα έθιμα για την αναχώρηση του αποθανόντος στον άλλο κόσμο είναι η νεκρώσιμη ακολουθία. Πρόκειται για μια νεκρώσιμη ακολουθία για την ψυχή, η οποία τελείται από τον ιερέα πριν ο αποθανών μεταβεί στον άλλο κόσμο. Η κηδεία είναι επίσης ένα είδος συγχώρεσης των αμαρτιών. Αν δεν πραγματοποιηθεί αυτή η τελετή, η ψυχή δεν θα βρει γαλήνη και δεν θα δώσει γαλήνη στους αγαπημένους της.

Όσον αφορά την ταφή, κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, η προσευχή δεν διαβάζεται σε κείμενο, αλλά σε τραγούδι. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της τελετής, ο ιερέας διαβάζει έναν κανόνα και το Ευαγγέλιο.

Αν και οι περισσότεροι νεκροί θάβονται, αυτό μπορεί να μην γίνει σε τρεις περιπτώσεις:

• Εάν ο αποθανών είναι άπιστος. Θάβονται σύμφωνα με τις παραδόσεις της πίστης στην οποία ζούσε ο νεκρός.
• Άτομο που δεν έχει βαπτιστεί. Θάβονται σύμφωνα με τους κανόνες της εκκλησίας, έξω από την περίφραξη του νεκροταφείου.
• Αυτοκτονία. Από χριστιανικής πλευράς, η αυτοκτονία είναι μία από τις σοβαρότερες αμαρτίες. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι ευπρόσδεκτοι ούτε στον Παράδεισο ούτε στην Κόλαση. Και σύμφωνα με τους κανόνες, θάβονται στην άκρη του νεκροταφείου, έξω από την πύλη. Μια προσευχή μπορεί να διαβαστεί πάνω από μια αυτοκτονία αν το άτομο διέπραξε την αμαρτία ενώ ήταν ψυχικά άρρωστο. Για το σκοπό αυτό, προσκομίζεται στον ιερέα σημείωμα γιατρού που επιβεβαιώνει την ασθένεια.