Ανύψωση ιγμορείου: τι είναι, τι είναι, πώς και πότε εκτελείται

Προκειμένου να τοποθετηθούν οδοντικά εμφυτεύματα, απαιτείται ορισμένη ποσότητα οστού. Στη συνέχεια, υπάρχει ένα μέρος όπου βρίσκεται η βάση του. Ωστόσο, μερικές φορές υπάρχει πολύ λίγος ιστός για να στερεωθεί το εμφύτευμα. Οι ρίζες των μασητικών δοντιών της άνω γνάθου πολλών ανθρώπων αναπτύσσονται στις γναθικές κοιλότητες. Όταν αυτά τα δόντια αφαιρούνται, υπάρχει πολύ λίγος οστίτης ιστός. Γι' αυτό υπάρχει η διαδικασία ανόρθωσης των ιγμορείων στην οδοντιατρική, κατά την οποία δημιουργείται ιστός πριν από την εμφύτευση. Ας δούμε τα είδη της ανόρθωσης των ιγμορείων και πώς και πότε πραγματοποιείται.

Ανοιχτή τοποθέτηση ιγμορείων

Η διαδικασία γίνεται σε αυτά τα στάδια:

• Ο γιατρός ή ο νοσηλευτής χορηγεί αναισθησία με ένεση ή άλλη μέθοδο.
• Ο γιατρός κόβει τα ούλα στην περιοχή όπου πρέπει να αυξηθεί ο ιστός.
• Με ένα ειδικό εργαλείο αφαιρεί το τοίχωμα του ιγμορείου που το χωρίζει από τη στοματική κοιλότητα.
• Ο γιατρός διαχωρίζει και ανασηκώνει τη βλεννογόνο μεμβράνη του ιγμορείου.
• Στο χώρο που δημιουργείται, εισάγεται ένα υλικό, το οποίο θα αντικατασταθεί από οστικό ιστό.

Το πλεονέκτημα της ανοικτής τοποθέτησης ιγμορείων είναι ότι ο οδοντίατρος έχει άμεση θέα του ιστού και μπορεί να επιθεωρήσει οπτικά όλη τη διαδικασία. Επίσης, μπορεί να δημιουργηθεί μεγάλη ποσότητα οστού κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ακόμη και αν ο αρχικός όγκος οστού είναι μόνο 1 mm.

Κλειστή ανόρθωση ιγμορείων

Η κλειστή ανόρθωση ιγμορείων πραγματοποιείται ως εξής:

• Μια νοσηλεύτρια χορηγεί αναισθησία στο σημείο της επέμβασης.
• Ο γιατρός κάνει μια τομή στον ιστό των ούλων και διαμορφώνει την περιοχή για τα εμφυτεύματα, ανυψώνει τον βλεννογόνο του ιγμορείου και γεμίζει την κοιλότητα με υλικό.
• Στη συνέχεια, ο γιατρός τοποθετεί τα οδοντικά εμφυτεύματα.

Η κλειστή τοποθέτηση ιγμορείων είναι λιγότερο τραυματική και η επούλωση είναι πολύ ταχύτερη από ό,τι για την ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, ο γιατρός πραγματοποιεί τον χειρισμό με την αφή, χωρίς να βλέπει τον ιστό, γεγονός που καθιστά την επέμβαση πιο δύσκολη.

Πώς και πότε πραγματοποιείται η τοποθέτηση ιγμορείων

Εάν ο οστίτης ιστός μέχρι το ιγμόρειο έχει μήκος 8-10 mm, δεν είναι απαραίτητη η αύξηση του οστού. Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται ως συνήθως. Εάν αυτό είναι το μέγεθος του οστού, απαιτείται ένα ιγμορείθιο ένθετο:

• Εάν ο ιστός φτάνει τα 5-8 mm, οι οδοντίατροι εκτελούν ανοικτή οστική ανακατασκευή. Ο ειδικός αποκολλά τον βλεννογόνο των ούλων και εγκαθιστά το υλικό, το οποίο τελικά αντικαθίσταται από οστικό ιστό. Αμέσως σε αυτό το υλικό τοποθετεί οδοντικά εμφυτεύματα.
• Εάν ο όγκος της άνω γνάθου είναι μικρότερος από 5 mm, ο γιατρός τοποθετεί το εμφύτευμα αργότερα. Αρχικά, χτίζει το οστό και μετά από έξι μήνες ή περισσότερο, τοποθετεί το εμφύτευμα. Ο οδοντίατρος τοποθετεί μια στεφάνη σε αυτό το εμφύτευμα μετά από άλλους έξι μήνες. Εάν ο ιστός είναι σοβαρά ατροφικός, μπορεί να χρειαστεί έως και ένας χρόνος για να ανακτηθεί ο όγκος του οστού.

Η ανόρθωση των ιγμορείων διαρκεί από 15 λεπτά έως μία ώρα, ανάλογα με την πολυπλοκότητα του προβλήματος. Εάν πρέπει να αυξηθεί μια μικρή ποσότητα ιστού και ο βλεννογόνος του ιγμορείου δεν χρειάζεται να ανυψωθεί ψηλά, η επέμβαση είναι ταχύτερη. Όταν αυξάνεται μεγάλη ποσότητα ιστού, η επέμβαση διαρκεί περισσότερο και αποτελείται από πολλά στάδια, συνήθως με διαφορά μερικών μηνών.

Για να είναι επιτυχής η ανόρθωση των ιγμορείων, είναι απαραίτητο να επισκεφθείτε έναν έμπειρο γιατρό. Η κλινική πρέπει να διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό και τα υλικά για τη διαδικασία. Εάν ακολουθηθούν οι συστάσεις του γιατρού, η περίοδος αποκατάστασης είναι ταχύτερη και ο κίνδυνος επιπλοκών ελάχιστος.