Τι είναι τα οδοντικά στηρίγματα και γιατί είναι τόσο σημαντικά στην οδοντική εμφυτευματολογία

Τα εμφυτεύματα είναι ένα μέσο αποκατάστασης της αισθητικής και λειτουργικής ποιότητας όταν ένα ή περισσότερα δόντια έχουν χαθεί. Η δομή ενός εμφυτεύματος περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

• Το σώμα. Πρόκειται για το τμήμα που εμφυτεύεται στο γναθοκόκαλο,
• την κορυφή. Το στενότερο τμήμα με σπείρωμα που αντιστοιχεί στην κορυφή της ρίζας του δοντιού,
• Ο αυχένας είναι το τμήμα που προεξέχει και πάνω στο οποίο προσαρτάται ο μορφοποιητής ούλων και το στήριγμα της στεφάνης.

Κάθε σύστημα εμφυτευμάτων περιέχει ένα διαφορετικό σύνολο τυποποιημένων κολοβωμάτων. Αυτό επιτρέπει στον οδοντίατρο να αντιμετωπίσει κυριολεκτικά κάθε κλινική κατάσταση.

Τα πιο ακριβά συστήματα διαθέτουν ένα ευρύ φάσμα κολοβωμάτων, γεγονός που τα καθιστά τόσο δημοφιλή στους οδοντιάτρους. Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης το σύστημα πρόσδεσης των κολοβωμάτων και των εμφυτευμάτων. Όσο καλύτερο είναι, τόσο περισσότερο θα διαρκέσει ολόκληρη η δομή.

Οι κύριες διαφορές μεταξύ του τυπικού και του προσαρμοσμένου κολοβώματος

Τα κολοβώματα κυκλοφορούν σε δύο ποικιλίες:

• Το εξατομικευμένο κολόβωμα. Κατασκευάζεται σε ένα ενιαίο τεμάχιο και έχει συγκεκριμένο σχήμα, το οποίο απαιτείται για τη συγκεκριμένη περίπτωση. Τα εξατομικευμένα κολοβώματα διατίθενται από τιτάνιο, κεραμικό, επιχρυσωμένο μέταλλο κ.λπ,
• τυποποιημένα. Πρόκειται για εργοστασιακά οδοντιατρικά εξαρτήματα, τα οποία θα έχουν όλα το ίδιο σχήμα και τις ίδιες παραμέτρους. Κατασκευάζονται συνήθως από τιτάνιο, σπανιότερα από άλλα μέταλλα. Τα τυποποιημένα κολοβώματα διατίθενται σε διάφορα σχήματα και μήκη, και ποικίλλουν ως προς την κλίση σε σχέση με τη ρίζα του δοντιού. Είναι κατάλληλα για τους περισσότερους ασθενείς.

Τα τυποποιημένα κολοβώματα δεν ταιριάζουν πάντα μεμονωμένα. Μπορούν, ωστόσο, να χρησιμοποιηθούν στην εμφύτευση μασητικών δοντιών σε ασθενείς.

Προσάρτηση του εμφυτεύματος στο κολόβωμα: χαρακτηριστικά

Το κολόβωμα είναι μια βοηθητική συσκευή στην οποία στερεώνεται το εμφύτευμα. Η μέθοδος στερέωσης μπορεί να είναι διαφορετική:

• Τσιμεντοποιημένο. Αυτή η μέθοδος είναι παρόμοια με την προσκόλληση μιας στεφάνης στο μητρικό δόντι. Στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιείται ένα ειδικό διάλυμα με βάση το τσιμέντο. Θα συγκρατήσει την αποκατάσταση με ασφάλεια στη θέση της. Δεν είναι δυνατή η αφαίρεση του εμφυτεύματος, αλλά είναι απαραίτητο να πριονιστούν τα πάντα. Η συγκόλληση με τσιμέντο χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον για την εμφύτευση μίας μονάδας,
• Η μέθοδος που συγκρατείται με βίδες. Η στεφάνη στερεώνεται στο κολόβωμα μέσω μιας βίδας, η οποία εισάγεται μέσω μιας οπής στην μασητική πλευρά της οδοντοστοιχίας. Η βίδα πρέπει να περάσει μέσα από τη στεφάνη και το κολόβωμα και να βιδωθεί στο σπείρωμα που έχει σχεδιαστεί γι' αυτήν. Η οπή του εμφυτεύματος σφραγίζεται με ένα σύνθετο υλικό τόνο στον τόνο. Το κύριο πλεονέκτημα είναι ότι η αποκατάσταση μπορεί να αφαιρεθεί εάν χρειαστεί αποκατάσταση.

Κάθε κλινική ή ιδιωτικό γραφείο που ασχολείται όχι μόνο με τη θεραπεία αλλά και με την οδοντική εμφυτευματολογία θα πρέπει να διαθέτει μεγάλη ποικιλία από κολοβώματα. Στη συνέχεια, μπορεί να επιλεγεί το κατάλληλο μοντέλο για διαφορετικούς ασθενείς. Η χρήση σύγχρονων εργαλείων και υλικών καθιστά δυνατή την επίτευξη καλών αποτελεσμάτων σε όλες τις διαδικασίες.