Co to są łączniki stomatologiczne i dlaczego są tak ważne w implantologii stomatologicznej

Implanty są sposobem na przywrócenie estetyki i funkcjonalności w przypadku utraty jednego lub kilku zębów. W skład struktury implantu wchodzą następujące elementy:

• Korpus. Jest to część, która jest wszczepiana w kość szczęki;
• wierzchołek. Najwęższa część z gwintem, która odpowiada wierzchołkowi korzenia zęba;
• Szyjka to część, która wystaje i do której przymocowany jest łącznik dziąsłowy i koronowy.

Każdy system implantologiczny zawiera inny zestaw standardowych łączników. Dzięki temu lekarz może zająć się dosłownie każdą sytuacją kliniczną.

Droższe systemy posiadają szeroką gamę łączników, co sprawia, że są tak popularne wśród stomatologów. Ważną rolę odgrywa również system mocowania łączników i implantów. Im jest on lepszy, tym dłużej wytrzyma cała konstrukcja.

Główne różnice między łącznikiem standardowym a łącznikiem wykonanym na zamówienie

Łącznik występuje w dwóch odmianach:

• Łącznik indywidualny. Wykonywany jest w jednym kawałku i ma określony kształt, który jest wymagany w danym przypadku. Łączniki indywidualne są dostępne w wersji tytanowej, ceramicznej, z pozłacanego metalu itp;
• standardowe. Są to fabryczne akcesoria stomatologiczne, które wszystkie będą miały taki sam kształt i parametry. Wykonane są najczęściej z tytanu, rzadziej z innych metali. Łączniki standardowe występują w różnych kształtach i długościach, różnią się nachyleniem w stosunku do korzenia zęba. Są one odpowiednie dla większości pacjentów.

Łączniki standardowe nie zawsze pasują indywidualnie. Można je jednak stosować w przypadku wszczepiania zębów żujących u pacjentów.

Mocowanie implantu do łącznika: cechy charakterystyczne

Łącznik to urządzenie pomocnicze, na którym mocuje się implant. Metoda mocowania może być różna:

• Cementowana. Metoda ta jest podobna do mocowania korony do zęba rodzimego. W tym przypadku stosuje się specjalny roztwór na bazie cementu. Dzięki niemu uzupełnienie będzie pewnie trzymało się w miejscu. Nie jest możliwe usunięcie implantu, ale konieczne jest spiłowanie wszystkiego. Łączenie cementowe stosuje się najczęściej w przypadku implantów jednozębowych;
• Metoda śrubowa (screw-retained). Korona jest mocowana do łącznika za pomocą śruby, którą wprowadza się przez otwór po stronie żującej protezy. Śruba musi przejść przez koronę i łącznik i zostać wkręcona w przeznaczony dla niej gwint. Otwór w implancie jest uszczelniany kompozytem w tonie. Główną zaletą jest to, że w przypadku konieczności wykonania uzupełnienia można go usunąć.

Każda klinika lub prywatny gabinet, który zajmuje się nie tylko leczeniem, ale także implantologią stomatologiczną, powinien mieć duży wybór łączników. Można wtedy dobrać odpowiedni model dla różnych pacjentów. Zastosowanie nowoczesnych instrumentów i materiałów pozwala na osiągnięcie dobrych efektów we wszystkich zabiegach.