Hoe uw kind helpen met wiskunde: tips van leerkrachten

Een kind wiskunde leren moet in de eerste plaats een leraar zijn. Maar vaak kunnen kinderen de hoeveelheid informatie die in één of twee lessen op school wordt aangeboden gewoon niet aan. Kinderen raken in de war wanneer nieuw materiaal begint te overlappen met niet-geleerd materiaal. En dit is precies het moment waarop een ouder te hulp moet schieten. Als een ouder erin slaagt zijn kind zelfstandig wiskundeproblemen te leren oplossen terwijl het nog op de basisschool zit, zal het volgens deskundigen veel gemakkelijker leren.

Het is belangrijk uw kind te leren niet gefrustreerd te raken door fouten

Het eerste dat verhindert dat kinderen een bepaalde stof beheersen is een speciale houding tegenover fouten. En fouten komen vaker voor bij wiskunde dan bij enig ander vak. Hoe kun je je kind ervan overtuigen dat fouten niet erg zijn?

Zoals tientallen recente studies aantonen, helpen fouten je hersenen zich te ontwikkelen, te groeien en uitwegen te zoeken. En leren van je eigen fouten is een zeer gunstige omgeving voor een volledig leerproces. Ouders moeten de cheerleaders van hun kind zijn en niet de beulen op de momenten dat het kind fouten maakt. De taak van de ouder is niet alleen informatie uit te leggen die het kind niet begrijpt. Het is belangrijk om hem het geloof bij te brengen dat hij, door zijn eigen acties, elk probleem effectief kan oplossen, als hij het maar probeert.

Er bestaat niet zoiets als afkerige wiskundigen

De meeste ervaren leraren zeggen dat. Alle mensen hebben dezelfde initiële aanleg om te leren. Wat de meer succesvolle mensen echter onderscheidt van de rest, is dat zij niet toegeven aan moeilijkheden. Ze gaan op zoek naar manieren om elk probleem op te lossen.

Als een ouder tegen zijn kind zegt dat het nooit aanleg heeft gehad voor wiskunde, geeft dat mentaal de boodschap af dat in zo'n situatie niets kan worden gedaan. Je moet je terugtrekken en alles laten vallen. Als zelfs de ouder niets kan doen, dan kan het kind dat zeker ook niet.

Dus als papa of mama niets begrijpt van het wiskundehuiswerk dat het kind heeft meegebracht om hulp te vragen, moet je het niet afdoen door te verwijzen naar de moeilijkheidsgraad. Het is de moeite waard de aangename opwinding uit te drukken dat de ouder nu samen met het kind iets nieuws leert, zelf de wiskunde uitzoekt en zijn kind daarbij helpt. Werken als een team en samen problemen oplossen is een geweldige manier om uw kind te leren moeilijkheden te overwinnen.

Doe de problemen niet voor de kinderen, doe het met hen

Veel ouders die geen tijd hebben voor kinderlessen, of een perfecte leerling van hun kind willen maken, lossen problemen voor het kind op. Het bespaart tijd en voorkomt ergernis bij het kind. Dat moet je niet doen!

Bij moeilijkheden gaan kinderen natuurlijk naar hun ouders voor hulp. En wanneer zij, in plaats van een oplossing voor een bepaald probleem, een oplossing krijgen voor al hun huiswerk zonder enige moeite of begrip, lijkt het hen dat dit altijd het geval zal zijn.

Het is daarom de moeite waard voor de ouder om op dit probleem over te schakelen en het kind te helpen zijn fouten duidelijk te zien en te proberen samen manieren te vinden om ze te corrigeren. Het kind moet voorzichtig naar het juiste antwoord worden geleid, maar het mag niet worden uitgesproken. Ouders hoeven niet de antwoorden op alle wiskundeproblemen te weten, maar ze moeten wel leren hoe ze precies moeten leren.

De ouderlijke methode is niet de enige juiste

Iedereen leert anders, alle mensen zonder uitzondering, en dus ook kinderen. Dus je kind dwingen informatie te zien zoals een ouder het ziet, is op zijn zachtst gezegd verkeerd.

Iedereen neemt informatie op verschillende manieren op:

• door het horen;
• door middel van geluid en beelden, bijvoorbeeld video's, films;
• door oefening;
• Via groepsdiscussie.

Er zijn mensen die slechts één van de gepresenteerde methoden kunnen toepassen. Er zijn kinderen die genieten van een combinatie van verschillende opties. En er is niet één juiste manier.

Natuurlijk is het gemakkelijker om een kind een leerboek te geven en een set van bepaalde wiskundige patronen waarmee snel eenvoudige voorbeelden of problemen kunnen worden opgelost. Maar deze aanpak beperkt de keuze van de kinderen. Zowel ouders als leerkrachten moeten niet alleen oplossingen en manieren voorstellen om de stof te presenteren. Zij moeten mogelijkheden krijgen om materialen of manieren om voorbeelden op te lossen te combineren, mogelijkheden om na te denken en na te denken. Kinderen moeten niet beperkt worden in hun aanpak en zich uitsluitend richten op het onthouden van de stof. In de wiskunde is het belangrijk niet te weten maar te begrijpen hoe processen werken.